Uczniowie trzecich klas gimnazjum i ósmoklasiści w przededniu rocznicy wyzwolenia obozu KL Auschwitz – Birkenau odwiedzili to miejsce pamięci, chcąc oddać hołd tym, którzy stali się ofiarami nienawiści człowieka do człowieka. 
UCZNIOWSKIE  REFLEKSJE   
„ Nie wiem, czy kiedykolwiek wrócę w to  miejsce, ale na pewno pozostanie w mojej pamięci.”  (Weronika)                
„Chyba nigdy nie zrozumiem, dlaczego ludzie mogli tak bezdusznie postąpić w stosunku do innych ludzi. Dlaczego zafundowali im takie cierpienie? To pytanie będzie mi towarzyszyć za każdym razem, kiedy będę tam wracać. Bo na pewno będę. I niestety czuję, że nigdy nie znajdę na nie odpowiedzi.”             (Patrycja)                     
„Uważam, że najważniejsze, to nie zapomnieć. Nigdy.”          (Małgosia)      
„Nauczyciele w szkole przed wycieczką mówili: Tego się nie da zapomnieć. Mieli rację – tego się nie da zapomnieć. Wiem, że nigdy mi się to nie uda.” (Oliwia)         
„Wyszliśmy z terenu Auschwitz i popadliśmy w pewien rodzaj otępienia. Nie płakaliśmy, tylko każdy z nas zamknął się w sobie i próbował zrozumieć ten kawałek historii  Żydów, Polaków, Cyganów i wielu innych nacji. Wyszliśmy stamtąd z jednym przekonaniem – wojna to najgorsze zło, jakie może dotknąć ludzi, a pokój to święta rzecz.” (Emilia) 
„Stanęliśmy przed ścianą, którą więźniowie nazywali „ścianą śmierci”, obok bloku 11. Nie słychać było ani aut, ani rozmów, ani ptaków… Zupełna cisza… Oddaliśmy szacunek w tej ciszy, której nikt nie śmiał zakłócić.”     (Emilia) 
„ Ta wycieczka bardzo się przydała. Teraz z całą pewnością jeszcze bardziej będę doceniać to, co mnie otacza.” (Ania) 
„To miejsce jest niezwykle ważne dla przyszłości jako miejsce, które woła: Spójrz! Zobacz, do czego prowadzi nienawiść!” (Julia)